Rocznik ’96, absolwentka łódzkiej ASP.
Interesuje ją słowo, język, komunikacja i jej brak // radykalna bierność // przeszłość, która nadejdzie // sny, w których drzemały pewności i marginesy rzeczywistości.
W Goyki 3 zajmowała się spekulacją na temat czasu, fakturami i zmarszczeniami chwilek, gęstościami momentów. Przeprowadziła warsztaty ze spekulatywnego wyobrażania czasu oraz wydrukowała zina w pracowni sitodruku w Inkubatorze.
Zajmuje się reżyserowaniem, dramaturgią i pisaniem na scenę. Jest tegoroczną absolwentką Wydziału Reżyserii Dramatu Krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Stypendystka European Theatre Convention na rok 2023.
Rezydentka programów: Heart of Europe (2023), Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego: Nowy Yorick (2023), Komuny//Warszawa (2023), Sceny Nowej Dramaturgii (2022), Sopot NonFiction (2021), dwukrotnie Młodzi i Nowy (Łódź, 2021 i 2022), Młodzi w Starym: online (2020), Młodzi w Starym (Kraków, 2019).
Rachel Rouzaud ukończyła szkołę architektury w Wersalu (ENSA V) w 2022 roku, obecnie pracuje w biurze architektonicznym i jednocześnie prowadzi praktykę artystyczną. Ponadto wykłada również w szkołach architektury w Wersalu i Bordeaux. Zainspirowana podróżami studyjnymi do Chin i Japonii, zaangażowała się w kody reprezentacji, czyli nowe sposoby komunikowania projektów architektonicznych poprzez produkcję obiektów hybrydowych, a dokładniej w znajdowanie obiektów do rozmowy o architekturze z nie-architektami. Jej wykorzystanie dywanów i architektury są ze sobą ściśle powiązane i wzajemnie się uzupełniają.
Historyczka sztuki , kuratorka i edukatorka. Z wykształcenia pedagożka i historyczka sztuki,
zajmuje się edukacją poprzez sztukę oraz animacją społeczną. Od 1989 realizuje roku autorskie
projekty DZIECKO SZTUKA KONTAKT. Zrealizowała około 1800 warsztatów twórczych i akcji w przestrzeni miejskiej. Pomysłodawczyni 3 międzynarodowych konferencji poświęconych wychowaniu
przez sztukę. Autorka akcji : UTOPIA, PUSTKA, CIAŁO, LABORATORIUM MIASTA, POEZJA ULICY i DZIECI KOCHAJĄ SZTUKĘ, WSPÓŁPRACA. Prowadzi działalność wykładową, publikuje. Współpracuje z instytucjami kultury w Polsce i w Europie. Jest kuratorem projektu Future Artist i Galerii Ściana Sztuki Dziecka w Katowicach. Od 2012 kieruje Domem Oświatowym Biblioteki Śląskiej oraz działalnością
wystawienniczą Galerii Intymnej. Inicjatorka projektu „Badania nad zwiększeniem kompetencji
młodych ludzi z rejonu Śląska do odbioru sztuki najnowszej wraz z kadr animatorów kultury” oraz
powołania Forum Animatorów Sztuki Najnowszej. Z-ca Przewodniczącej P. K. Wychowania Przez Sztukę InSEA. Stypendystka MKiDN. Laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Katowice w dziedzinie kultury. W sferze jej zainteresowań leży wspólny obszar dla pedagogiki, psychologii i sztuki wizualnej.
Menedżerka sztuki i kuratorka z Białorusi. Pracuje w sektorze kultury od około 15 lat. Mieszka w Warszawie od 2021 roku. Współpracuje z polskimi instytucjami kultury jako animatorka społeczności białoruskiej. Jest autorką projektu integracji białoruskich postaci kultury w Polsce. Kuratorka projektów edukacyjnych i wystawienniczych. Autorka bloga artystycznego Little Hedonist https://www.instagram.com/olga.mzhelskaya/ . Obszary zainteresowań: praca ze społecznościami, dziedzictwo kulturowe, polityka, feminizm.
Barbara Gryka pochodzi z polskiej wsi Końskowola. Jest absolwentką Wydziału Sztuki Mediów na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2019 roku uzyskała dyplom w Pracowni Działań Przestrzennych Mirosława Bałki. Obecnie jest doktorantką w Pracowni Przestrzeni Działania Dźwięku, prowadzonej przez dr hab. Katarzynę Krakowiak, na macierzystej uczelni. W swojej praktyce zajmuje się działaniami performatywnymi. Pracuje z ludźmi, którzy niekoniecznie zajmują się sztuką. Jej ulubionym zajęciem jest rozmawianie, lubi też podglądać innych ludzi, ich zachowania i styl życia. W projekcie „Architektura od Środka”, odwiedzała swoich sąsiadów w Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, pukając do ich drzwi i prosząc o rozmowę. Ma w planach dalsze odwiedzanie modernistycznych polskich blokowisk. W „Tańcu Motocykli” przewodziła grupie ośmiu mężczyzn na motocyklach, którzy tańczyli lubelski taniec ludowy.
Joanna Ostrowska – doktorka nauk humanistycznych w zakresie historii, studiowała również w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ, Katedrze Judaistyki UJ, Gender Studies UW, Zakładzie Hebraistyki UW i PWSFTviT w Łodzi. Wykładowczyni akademicka, krytyczka filmowa, dramaturżka. Zajmuje się tematyką związaną z przemocą seksualną w czasie II wojny światowej i zapomnianymi ofiarami nazizmu. Autorka głośnej książki „Przemilczane. Seksualna praca przymusowa w czasie II wojny światowej” (2018), za którą otrzymała Mauthausen-Memorial-Forschungspreis oraz “Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej” nagrodzonej Nike Czytelniczek i Czytelników 2022.
Szymon Szewczyk, artysta audiowizualny, scenograf, projektant. Autor muzyki teatralnej i eksperymentalnego elektronicznego projektu DMKHV. Ukończył studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach.
Interesują go relacje człowieka z jego materialnym i kulturowym otoczeniem oraz poszukiwanie nieoczywistych powiązań między z pozoru odległymi zjawiskami, teorie spiskowe, kreatywna prowizorka, tymczasowość, tanie materiały, DIY, nadmiar informacji, podejrzane naukowe teksty, głupie żarty, śmiertelna powaga, śmieci, imitacje, zmyślone rytuały, oswojona egzotyka.