Rocznik ’96, absolwentka łódzkiej ASP.
Interesuje ją słowo, język, komunikacja i jej brak // radykalna bierność // przeszłość, która nadejdzie // sny, w których drzemały pewności i marginesy rzeczywistości.
W Goyki 3 zajmowała się spekulacją na temat czasu, fakturami i zmarszczeniami chwilek, gęstościami momentów. Przeprowadziła warsztaty ze spekulatywnego wyobrażania czasu oraz wydrukowała zina w pracowni sitodruku w Inkubatorze.
Zajmuje się reżyserowaniem, dramaturgią i pisaniem na scenę. Jest tegoroczną absolwentką Wydziału Reżyserii Dramatu Krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Stypendystka European Theatre Convention na rok 2023.
Rezydentka programów: Heart of Europe (2023), Międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego: Nowy Yorick (2023), Komuny//Warszawa (2023), Sceny Nowej Dramaturgii (2022), Sopot NonFiction (2021), dwukrotnie Młodzi i Nowy (Łódź, 2021 i 2022), Młodzi w Starym: online (2020), Młodzi w Starym (Kraków, 2019).
Rachel Rouzaud ukończyła szkołę architektury w Wersalu (ENSA V) w 2022 roku, obecnie pracuje w biurze architektonicznym i jednocześnie prowadzi praktykę artystyczną. Ponadto wykłada również w szkołach architektury w Wersalu i Bordeaux. Zainspirowana podróżami studyjnymi do Chin i Japonii, zaangażowała się w kody reprezentacji, czyli nowe sposoby komunikowania projektów architektonicznych poprzez produkcję obiektów hybrydowych, a dokładniej w znajdowanie obiektów do rozmowy o architekturze z nie-architektami. Jej wykorzystanie dywanów i architektury są ze sobą ściśle powiązane i wzajemnie się uzupełniają.
Barbara Gryka pochodzi z polskiej wsi Końskowola. Jest absolwentką Wydziału Sztuki Mediów na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 2019 roku uzyskała dyplom w Pracowni Działań Przestrzennych Mirosława Bałki. Obecnie jest doktorantką w Pracowni Przestrzeni Działania Dźwięku, prowadzonej przez dr hab. Katarzynę Krakowiak, na macierzystej uczelni. W swojej praktyce zajmuje się działaniami performatywnymi. Pracuje z ludźmi, którzy niekoniecznie zajmują się sztuką. Jej ulubionym zajęciem jest rozmawianie, lubi też podglądać innych ludzi, ich zachowania i styl życia. W projekcie „Architektura od Środka”, odwiedzała swoich sąsiadów w Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, pukając do ich drzwi i prosząc o rozmowę. Ma w planach dalsze odwiedzanie modernistycznych polskich blokowisk. W „Tańcu Motocykli” przewodziła grupie ośmiu mężczyzn na motocyklach, którzy tańczyli lubelski taniec ludowy.
Joanna Ostrowska – doktorka nauk humanistycznych w zakresie historii, studiowała również w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ, Katedrze Judaistyki UJ, Gender Studies UW, Zakładzie Hebraistyki UW i PWSFTviT w Łodzi. Wykładowczyni akademicka, krytyczka filmowa, dramaturżka. Zajmuje się tematyką związaną z przemocą seksualną w czasie II wojny światowej i zapomnianymi ofiarami nazizmu. Autorka głośnej książki „Przemilczane. Seksualna praca przymusowa w czasie II wojny światowej” (2018), za którą otrzymała Mauthausen-Memorial-Forschungspreis oraz “Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej” nagrodzonej Nike Czytelniczek i Czytelników 2022.
Szymon Szewczyk, artysta audiowizualny, scenograf, projektant. Autor muzyki teatralnej i eksperymentalnego elektronicznego projektu DMKHV. Ukończył studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach.
Interesują go relacje człowieka z jego materialnym i kulturowym otoczeniem oraz poszukiwanie nieoczywistych powiązań między z pozoru odległymi zjawiskami, teorie spiskowe, kreatywna prowizorka, tymczasowość, tanie materiały, DIY, nadmiar informacji, podejrzane naukowe teksty, głupie żarty, śmiertelna powaga, śmieci, imitacje, zmyślone rytuały, oswojona egzotyka.
Absolwentka wydziału Reżyserii Dramatu (specjalizacja dramaturgia) w krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego, słuchaczka podyplomowych Gender Studies IBL PAN, uczestniczka warsztatów dramatopisarskich Laboratorium Dramatu Nowe Epifanie, uczestniczka kursu Laboratorium Nowych Praktyk Teatralnych na Uniwersytecie Humanistycznym SWPS we współpracy z Nowym Teatrem.
Reporter, redaktor, specjalizuje się w problematyce Europy Wschodniej i Górnego Śląska. Autor książek reporterskich „Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku” (wyróżnionej Nagrodą Literacką Nike oraz Nike czytelników, nominowanej do Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, nagrody Ambasador Nowej Europy i Międzynarodowej Nagrody im. Witolda Pileckiego, a także przełożonej na język śląski) oraz „Królowie strzelców. Piłka w cieniu imperium” (książka została przełożona na język ukraiński, a spektakl na jej podstawie wystawiono w Teatrze Nowym w Zabrzu). Autor sztuk teatralnych „Nikaj” (Teatr Zagłębia, reż. Robert Talarczyk) i „Weltmajstry” (Teatr Korez, reż. Robert Talarczyk). Pochodzi z Gliwic, mieszka w Katowicach.
Frànçois Marry (Frànçois & The Atlas Mountains) François & the Atlas Mountains are a stylistically inventive indie pop outfit fronted by French singer/songwriter François Marry. The band formed in the mid-2000s when Marry was living Bristol, England, and continued to evolve both in sound and personnel over the coming decade when he returned to France.
Yi-Yan Lee uzyskała tytuł magistra w dziedzinie studiów literackich i kulturowych na Uniwersytecie w Hongkongu oraz licencjat z języka angielskiego i literatury na Hong Kong Baptist University. W 2021 roku ukończyła SEAD, Salzburg Experimental Academy of Dance.