Maria Oblicka – artystka wizualna, filmowczyni i projektantka pracująca głównie w dziedzinie rzeźby, instalacji i filmu. Posiada stopień licencjata z Wzornictwa i Komunikacji Wizualnej oraz stopień Magistra Rzeźby, oba uzyskane na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W swojej praktyce artystycznej podejmuje m.in. tematy: (hydro)feminizmu, posthumanizmu oraz „demokracji dźwiękowej” (acoustic democracy). Wystawiała swoje prace m.in. w Zachęcie, Culterim Gallery w Berlinie, galerii KV w Lipsku, na warszawskim Jazdowie, galerii Hangar i galerii Salto w Lizbonie, galerii Tabacka w Koszycach czy też Ogrodzie Botanicznym w Warszawie. Współzałożycielka warszawskiego kolektywu Spółdzielnia Krzak. Brała udział w rezydencjach artystycznych w m. in. Niemczech, na Słowacji i w Portugalii. Współzałożycielka zrównoważonej marki ŁYKO oraz laureatka nagrody Must Have Łódź Design Award. Mieszka i pracuje pomiędzy Barceloną a Warszawą.
Jan Kanty Zienko – reżyser i dziennikarz. Jego głos możecie usłyszeć na antenie Programu Drugiego Polskiego Radia. Absolwent MISH UJ i krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Na jego dorobek składają się spektakle, filmy dokumentalne, teksty literackie i krytyczne. Prace Jana Zienko były prezentowane m.in. w Starym Teatrze w Krakowie, Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu i CSW Zamek Ujazdowski oraz na festiwalach Forum Młodej Reżyserii i Nowe Epifanie, projekt dokumentalny „Grunwald Rekonstrukcja” zwyciężył w konkursie na rezydencją artystyczną Teatru Współczesnego w Szczecinie. Jego inspiracją są „ciut” groteskowe historie o odwadze.
Camille Demirian urodziła się i pracuje w Paryżu.
Przed studiami artystycznymi ukończyła studia z filozofii na Sorbonie (Paris IV). W czasie swojego szkolenia na Akademii Sztuk Pięknych ukończyła podwójny dyplom z l’École des Métiers du Cinéma d’Animation w Angoulême, gdzie nauczyła się animacji filmowej, techniki, którą obecnie kwestionuje w swojej pracy.
Pracując z drukiem 3D i nad obiektem ramki próbuje przełożyć doświadczenie filmu w przestrzenni wystawy, pokazując ciągłość między rysunkiem a nicią drukarki.
Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Paryżu we wrześniu 2024.
Artystka społeczna, reżyserka i dramaturżka, pedgagożka teatru, badaczka i trenerka. Od 8 lat współprowadzi Stowarzyszenie Pedagogów Teatru, z którym realizuje projekty artywistyczne i artystyczno-społeczne. Jest jedną ze współorganizatorek Slot Art Festival. Współpracuje z wieloma teatrami i instytucjami kultury w Polsce i w Europie oraz z organizacjami pozarządowymi. Prowadzi warsztaty, robi spektakle, pisze, publikuje, pracuje jako kuratorka, tutorka i mentorka w procesach twórczych.
Malina Prześluga (ur. 1983) – dramatopisarka, pisarka, kulturoznawczyni. Kierowniczka literacka i dramaturżka Teatru Animacji w Poznaniu, wykładowczyni kierunku lalkarskiego Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie, filii we Wrocławiu. Autorka kilkudziesięciu dramatów i kilkunastu książek dla dzieci (jej „Ziuzia” w 2013 otrzymała tytuł Książki Roku Polskiej Sekcji IBBY) oraz wielokrotnie nagradzanych tekstów dramatycznych dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Jej dramaty
są publikowane w Nowych Sztukach dla Dzieci i Młodzieży i Dialogu oraz wystawiane w teatrach dramatycznych i lalkowych w Polsce i zagranicą. W 2022 roku najważniejsze jej dramaty dla dorosłego widza ukazały się w antologii „To mogło być śmieszne, ale nie było. 8 dramatów”, wyd. ADiT.
Laureatka konkursów dramaturgicznych, m.in. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2013 r. „Chodź na słówko”, 2016 r. „Smoki”), trzykrotna laureatka Ogólnopolskiego Konkursu Dramaturgicznego Strefy Kontaktu (2015 r. „Garnitur Prezydenta”,2017 r. „Nie ma”, 2021 r. „Kobieta i życie”), Konkursu na Sztukę dla Dzieci i Młodzieży Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu (2007, 2009, 2010, 2011, 2013, 2015, 2016, 2018), Konkursu Metafory Rzeczywistości (2013 r. „Kwaśne Mleko”). Dwukrotna laureatka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej (2020 r., za dramat „Debil”, 2022 za „Jeszcze tu jesteś”;).
Otrzymała nagrodę Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego za dokonania w dziedzinie literatury i dramaturgii dla dzieci (2015), Medal Młodej Sztuki (2012) oraz Nagrodę Marszałka Województwa Wielkopolskiego (2015). Laureatka Nagrody Artystycznej Miasta Poznania (2020). Jej dramaty zostały przetłumaczone na języki: francuski, angielski, niemiecki, czeski, chorwacki, bułgarski, ukraiński, rumuński, białoruski, rosyjski i węgierski.
Maria Karpińska – ur. w 1988 roku, pisarka i krytyczka literacka. Autorka książek Ucichło (2022, wyd. W.A.B) i Żywopłoty (2020, wyd. W.A.B), za które otrzymała Nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida 2021 oraz Nagrodę Literackiej Krakowa Miasta Literatury UNESCO. Jej artykuły, opowiadania, recenzje literackie – także na temat książek dla dzieci – publikowane były m.in. w: „Res Publice Nowej”, „Czasie Kultury”, „Teatrze”, „Znaku”, „Nowych Książkach”, „Twórczości” i „Przekroju”.
Cristina Ferreira-Szwarc (ur. 1990, Lizbona, Portugalia) Artystka wizualna, mieszka i pracuje w Poznaniu.
W swoich pracach porusza tematy obcości, przesiedlenia i alienacji/wyobcowania, tworząc głównie instalacje, obiekty, rysunki i performanse. W najnowszych pracach koncentruje się na tym, jak przestrzenie architektoniczne i społeczne kształtują jednostkę, i odwrotnie – jak pamięć osobista i język wpływają na przestrzeń fizyczną.
Współtworzyła portugalsko-polski program rezydencyjny „Unsolicited Works”, była rezydentką w Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy oraz w KVOST – Kunstverein Ost (Berlin). Stypendystka miasta Poznania. Jako performerka działa zarówno w kontekście teatralnym, jak i muzealnym.
Rocznik ’96, absolwentka łódzkiej ASP.
Interesuje ją słowo, język, komunikacja i jej brak // radykalna bierność // przeszłość, która nadejdzie // sny, w których drzemały pewności i marginesy rzeczywistości.
W Goyki 3 zajmowała się spekulacją na temat czasu, fakturami i zmarszczeniami chwilek, gęstościami momentów. Przeprowadziła warsztaty ze spekulatywnego wyobrażania czasu oraz wydrukowała zina w pracowni sitodruku w Inkubatorze.